مسعود ده نمكي

صبح روز هجدهم ديماه ۱۳۹۲هنگام فيلمبرداري فيلم 'معراجي‌ها' ساخته مسعود ده‌نمكي در شهرك سينمايي دفاع مقدس تهران، انفجاري در سر صحنه روي داد كه تعدادي كشته و زخمي برجاي گذاشت. شمار كشته‌هاي اين انفجار پنج نفر گزارش شد. جواد هاشمي يكي از بازيگران مجموعه سينمايي و فيلم 'معراجي‌ها' گفت ماده منفجره تي‌ان‌تي كه كنار خودرو محمدجواد شريفي، مسئول جلوه‌هاي ويژه قرار داشت، ناگهان منفجر شد. علي‌اكبر رنجبر، مدير شهرك سينمايي دفاع مقدس هم در اين حادثه جان خود را از دست داد. در پي اين حادثه محمدجواد شريفي و چهار نفر ديگر از عوامل فيلم كه كنار خودرو ايستاده بودند و در حال آماده كردن صحنه فيلمبرداري بودند، بر اثر اين انفجار كشته شدند. سه نفر از ديگر عوامل «معراجي‌ها» نيز زخمي شدند كه به بيمارستان منتقل شدند.[۱۵] او در واكنش حادثه فيلم معراجي‌ها گفت:اين امر يك حادثه است و حادثه نيز هيچ‌گاه خبر نمي‌كند

وي با زوال دوران اصلاح‌طلبان كه از آن بعنوان دوراني تلخ ياد مي‌كند، دو فيلم مستند ساخت و سپس همزمان با رويكار آمدن دولت محمود احمدي‌نژاد موفق به ساخت فيلم‌هاي سينمايي اخراجي‌ها (سه‌گانه) شد. اين فيلم‌ها با آزادي عمل ارائه شده به وي براي ارائه كلمات و شوخي‌هاي بي‌سابقه، تبليغات گسترده صداوسيما (دعوت از عوامل فيلم براي شركت در برنامه تحويل سال ۱۳۸۸)با استقبال گسترده مردم و فروش كم سابقه در تاريخ سينماي ايران دست يافت، گرچه وي از سوي برخي منتقدان به عنوان بدترين كارگردان انتخاب شد و فيلم وي علي‌رغم فشارهاي وارده به هيئت داوران (به گفته كمال تبريزي از اعضاي هيئت داوري)[۱۱] جايزه‌اي دريافت نكرد.[۱۲]

اين فيلم همچنين با انتقاد خانواده شهيدي كه ده‌نمكي اخراجي‌ها را برپايه زندگي وي ساخته بود روبرو شد.[۱۳] و نيز فيلم «اخراجي‌هاي ۲» كه به فروش خوبي هم دست يافته بود با اعتراض يك نويسنده مبني بر كپي‌برداري از كتابش روبرو گرديد.

ده‌نمكي همراه با حسين الله‌كرم از چهره‌هاي شاخص شوراي هماهنگي نيروهاي حزب‌الله در نيمه شب ۱ فروردين ۱۳۹۰ همزمان با تحويل سال نو؛ در برابر سفارت بحرين در تهران در اعتراض به عملكرد حكومت بحرين در برابر معترضان براي دانشجويان بسيجي سخنراني كرد

در گيرودار پيامدهاي انتخابات رياست جمهوري دهم ايران، وبلاگ شخصي ده‌نمكي در مطلبي با عنوان «توبه نامه» به برائت از عملكرد گذشته خود و رويه سيد علي خامنه‌اي پرداخت. اين مطلب در كنار تمام مطالب وبلاگ او پس از مدتي بدون هيچ توضيحي حذف شد.[۸] ده نمكي در قالب جديد وبلاگ خود و در اولين مطلب آن گفت كه وبلاگش توسط «دوستان طرفدار آزادي بيان» هك شده‌است و انتساب مطالب قرارگرفته روي وبلاگ در اين مدت به خود را تكذيب كرد و آن را جعلي دانست.

 او دربارهٔ قتلهاي زنجيره‌اي گفته‌است:

    «حذف معاندين» جزو برنامهٔ نظام‌هاي مختلف دنياست كه از راه‌هاي گوناگون صورت مي‌گيرد. در مورد افرادي كه نامشان در پروندهٔ قتل‌هاي زنجيره‌اي مطرح است (متهمان) نيزـ به دور از گرايشهاي سياسي ـ بايد گفت به وظايف قانوني خود يعني «حذف معاندين» عمل كرده‌اند. در يك سيستم، همان‌طور كه عده‌اي مشغول جمع‌آوري اطلاعات هستند، عدهٔ ديگري هم مأمور حذف دشمنان مي‌باشند و معمولاً از دستهٔ دوم كه زحماتشان بيشتر از سايرين است، كمتر تقدير و تشكر مي‌شود.

وي تنها معتقد بود كه مسئولان در اولويت‌بندي معاندين اشتباه كرده و دشمنان بي‌خطر را حذف كرده‌اند، كه آن هم قابل توجيه است چون اشتباه در ساير سازمان‌ها هم روي مي‌دهد:

    به تعبير مقام معظم رهبري، مقتولان پرونده، از دشمنان بي‌خطر نظام بودند. نكتهٔ مهم اين است كه عاملان قتل‌ها، در سيستم حذف معاندين، اولويت‌ها را در نظر نگرفتند وگرنه رهبر معظم انقلاب، به جاي «دشمن بي‌خطر» تعبير بهتري را به كار مي‌برند، چرا كه حذف دشمن بي‌خطر، فايده‌اي نداشت و فقط حربه‌اي شد در دست عده‌اي كه مي‌خواستند به هدفشان برسند… دشمن را - چه با خطر و چه بي‌خطر - مي‌توان كشت، اما اين امر، زمان و برنامه لازم دارد و نبايد خودسرانه عمل كرد. اتفاقاً در صحنه جنگ، خطر دشمن در حال پدافند از دشمن در حال حمله كمتر است… حال اگر وزارت اطلاعات، به اشتباه، چند نفر دشمن بي‌خطر را حذف كرده، ديكتهٔ نانوشته كه غلط ندارد، اين همه جوان در كارخانه‌هاي مهمات‌سازي، به خاطر بروز اشتباهي، به شهادت رسيدند، حالا چهار نفر دشمن بي‌خطر هم به خاطر تحليل نادرست يا سوء مديريت وزارت اطلاعات، حذف شدند، همهٔ اين‌ها دليل نمي‌شود كه نيروهاي اطلاعات را بي‌انگيزه كنيم

به‌گفته دانشجويان، ده‌نمكي به همراه ديگر اعضاي انصار حزب‌الله از عاملان مقابله با دانشجويان معترض وقايع ۱۸ تير ۱۳۷۸ بوده‌است.[۴] اما خود وي اتهام حضور در شب اول درگيري‌ها را تكذيب كرده و انتشار اين مطلب را ناشي از خصومت شخصي فريدون وردي‌نژاد مدير مسئول روزنامه ايران با خود دانسته‌است.[۵] خانواده عزت ابراهيم‌نژاد، دانشجويي كه در جريانات كوي دانشگاه كشته شد، مدعي هستند كه ده‌نمكي و مهدي صفري‌تبار پسر امام جمعه اسلامشهر در قتل پسرشان دست داشته‌اند و خطاب به ده‌نمكي مي‌گويند:[۶]

    در ۱۸ تير ۱۳۷۸، عزت را شبانه و تك و تنها به گوشه‌اي كشاندي و با ضربات چاقو، زنجير خودت و دوستانت عزت را از پا درآوردي و در نهايت با تير خلاص مهدي صفري تبار پسر امام جمعه اسلامشهر (فرمانده سپاه) كه در شقيقه و چشم چپ عزت وارد كرد او را از پاي درآورديد…

نشريه يالثارات، نشريه رسمي انصار حزب‌الله در بيانيه‌اي اعلام داشته‌است: «آقاي ده‌نمكي در دوران دولت اصلاحات نقش فعالي در سازماندهي تجمعات انصار حزب‌الله داشته كه به اطلاع مي‌رسد ايشان از سال ۷۵ از انصار حزب‌الله خارج شده وديگر هيچ گونه عضويت يا فعاليتي در انصار نداشته كه بخواهند تجمعات انصار را سازماندهي كنند.»

وي سردبيري هفته‌نامه «شلمچه» و «جبهه» و ماهنامه «صبح دوكوهه» را برعهده داشت. او در دوران قدرت اصلاحات از منتقدين دولت خاتمي بود. همچنين در آن دوران ده‌نمكي و اكبر گنجي مقالات آتشيني عليه يكديگر مي‌نوشتند.[۱] او همچنين پيشتر از منتقدين دولت هاشمي رفسنجاني بود و با لحني گزنده و تند به انتقاد از اين دولت‌ها مي‌پرداخت

او در دهه ۱۳۷۰ از اعضاي فعال انصار حزب‌الله بوده‌است، و همزمان با روزنامه‌نگاري در نشريه يالثارات و چند نشريه ديگر، مدت‌ها به عنوان سردبير و مديرمسئول نشريه‌هاي شلمچه و جبهه مشغول به فعاليت بود.

وي دانش‌آموختهٔ رشتهٔ علوم سياسي از دانشگاه آزاد مي‌باشد.

مسعود ده‌نمكي متولد(۱۳۴۸ در اهر) روزنامه‌نگار، فعال سياسي و كارگردان اهل ايران است. وي با ساختن اخراجي ها(سه گانه) به شهرت رسيد.